ikrah

is. <ər.> İyrənmə, çimçişmə, diksinmə, nifrət. Bu bədheybət adam xanın gözünə sataşdıqda sanki xanda ona qarşı bir ikrah hissi əmələ gəldi. Ç.. O, üz-gözünə boya vuranda və səliqəli geyinəndə, sədrinə xoş gəldiyini bilsə də, ürəyində çoxdan bəri ona qarşı qüvvətli bir ikrah hissi duyur. M. Hüs.. // İyrəndirmə, nifrətləndirmə. <Şeyx Sədra:> Xayır, artıq bu pək fəna təhqir; Səni ikrah üçün bu bir tədbir. . H. C.. İkrah etdirmək – iyrəndirmək, çimçişdirmək, diksindirmək, nifrət oyatmaq. <Sevda:> Çirkinliyim etdirməsin ikrah; Könlüm səni öpmək dilər. H. C.. İkrah etmək (eyləmək, olmaq, qılmaq) – iyrənmək, nifrət etmək, zəhləsi getmək. Zahida, sən fariq ol, ahimdən ikrah eyləmə; Kim, mənim bağrımda çoxdur qəmzələrdən yarələr. X.. Gəz bir neçə gün mənimlə həmrah; İnsan deyib etmə məndən ikrah. F.. Xah yüz döndərsən ondan, xah ikrah eyləsən; Axır, ey əbrukaman, Qövsi sənə qurban olur. Qövsi. İkraha gəlmək – bax ikrah etmək. . . Bu hadiseyiəlimənin dəhşəti bütün aləmə əsər etdi, hamı nifrət və ikraha gəldi. Ü. H..